See Ya Leyte
Kilala ang Leyte bilang isa sa mga
dinadayo tuwing tag-init, lalo na nung panahon na hindi pa ito nadadaanan ng
bagyong Yolanda. Ito ay sagana sa mga lugar na parte ng historical heritage ng Pilipinas. Maaring sabihin ng mula pa lamang
ng pagtapak mo sa lugar, mararamdaman mo na mayroon ngang mga importanteng
pangyayari sa lugar na iyon.
Ang
aking tatay ay lumaki sa Leyte, kaya’t naririnig ko na ang mga magagandang
bagay na umiikot tungkol sa Leyte. Kahit na ba hindi siya sa mismong kabisera
na Tacloban lumaki, alam parin niya ang halaga ng lugar na iyon.
Unang-unang
pinuntahan ng aking pamilya ang lokasyon na napakahalaga sa kasaysayan ng
Pilipinas. Ito ay kung saan muling umapak si Douglas McArthur ng pagbalik upang
tulungan ang Pilipinas laban sa mga Hapon noong World War II.
Ang lugar na ito ay tinatawag na MacArthur Landing Memorial National Park. Ito
ay matatagpuan sa barangay ng Candahug, ngunit ito ay nasa labas na ng kabisera
ng Leyte, na ang Tacaloban. Kabigha-bighani ang laki ng mga rebulto kapag ito
ay tabihan. Napakapresko sa lugar na ito sapagkat ito ay tapat ng dagat. Sa
bandang harap naman ng park na ito
ang mga palaruan at mga nagbebenta ng iba’t ibang pagkain tulad ng cotton candy at popcorn.
Hindi naman mawawala ang mga napakagandang simbahan sa Leyte.
Sa lahat ng mga maaring puntahan na simabahan, pinili ng aking pamilya
bisitahin ang Palo Metropolitan Cathedral. Sumakto naman ang bisita naming sa
buwan ng mayo kung saan isinasagawa ang piesta para kay Maria, kung saan
nagaalay ng mga bulaklak ang mga mamamayan ng lugar.
Maliban dito, mayroon rin kaming napuntahan na maliit na chapel
sa loob ng barangay Barayong. Nakakatuwa ang lugar na ito, dahil sinalubong
kami ng mga ngiti at pagbati ng “magandang
hapon!” ng mga tagaalaga ng chapel na iyon.
Mayroon
din namang mga naglalakihang hotel sa Leyte. Mararamdaman mo talaga ang
pagkakaiba ng siyudad sa probinsya ng Leyte kapag umapak ka na sa isa sa mga
hotel na ito. Sa laki kong gulat, ang aking tito ay basta na lamang pumasok sa
isang hotel, papunta sa may pool. Nang malaman ko na ito pala ay pinapayagan ng
mga may-ari ng hotel, nagawa ko na ding matuwa sa makikita mula sa likod ng
hotel na iyon: ang malawak na dagat.
Ang huli naming napuntahan sa Leyte ay ang isa sa mga pinakakilalang
tourist spot sa lugar, ang San
Juanico Bridge. Ito ay may haba ng 192 meters at ito ang pinakamahabang tulay
sa Pilipinas. Ang mas nakaaaliw pa sa tulay na ito na nagdudugtong sa Samar at
Leyte, ay kapag tiningnan mula sa taas, makikita na mula sa bahagi ng Samar,
ito ay hugis “S” at mula naman sa Leyte, ito ay hugis “L”.
Maari ko nang sabihin na ako’y nakapunta ng Samar mula Leyte
nang naglalakad dahil kami ay bumaba sa pagitan ng border ng Leyte at Samar, at mula dito naglakad.
Ang Leyte ay isang napakagandang lugar na nararapat lang
bigyang pansin. Marahil ay hindi na ito tulad ng dati dahil sa sinapit nito sa bagyong
Yolanda, ngunit hindi ibig sabihin nito ay dapat kinakalimutan na ang
kagandahan ng Leyte.